Pojam biomasa odnosi se na materiju sačinjenu od mase u vidu proizvoda, nusproizvoda, otpada ili ostataka biljnog ili životinjskog porekla. Najčešće se koristi direktno u konačnoj potrošnji energije ( grejanje i sl.), kao i za proizvodnju električne energije, biogoriva, vlakana i hemikalija u industriji.
U zavisnosti od načina energetskog korišćenja, prema agregatnom stanju biomasa se deli na tečnu, čvrstu i gasovitu.
Čvrsta biomasa je heterogena tvorevina različitih svojstava. Tu spadaju ostaci i otpad nastao pri sečenju i obradi drveta u šumarstvu, ostaci iz poljoprivrede(stabljike kukuruza /pšenice, koštice, koske, ljuske), biljna masa brzorastućih biljaka, anaerobna fermentacija (izmet životinja i zelena masa)...
Pod tečnom biomasom se podrazumevaju tečna biogoriva – biljna ulja, koja nastaju u posebnim hemijskim procesima, a najpoznatija su biodizel i bioetanol.
Gasovitu biomasu predstavlja biogas, koji se proizvodi iz zivotinjskog izmeta ili energetskih biljaka, ali kao sirovina mogu da posluže i druge otpadne materije.
Biomasa ne uključuje organske tvorevine nastale raznim geološkim procesima poput nafte i uglja. 
Obzirom da materije koje se koriste kao obnovljivi izvor energije u sebi često sadrže jedinjenja koja mogu štetno da utiču na prirodnu okolinu, pojam biomasa se uglavnom definiše kao čisto gorivo, bez štetnih sastojaka u sebi. Dakle, dokle god se poštuje princip obnovljivog razvoja (zasadi onoliko drveća koliko se poseče) ovaj oblik dobijanja energije nema značajnog uticaja na okolinu!
U upotrebi je najrasprostranjenija drvna masa, koja je nastala kao sporedni proizvod, te se ostaci tj otpad ne mogu više iskoristiti.
Biomasa je deo zatvorenog ugljeničnog kruga, što znaci da se prilikom pretvaranja energije iz jednog oblika u drugi ugljenik koji je sadržan u biljkama oslobađa u vidu CO2 nazad u atmosferu. Kod fosilnih goriva je drugačije, jer se ugljenik njihovim sagorevanjem naglo oslobađa u prirodu iz stanja u kome bi inače zauvek ostao zarobljen.
Kao i kod većine goriva eksploatacija energije se vrši pomoću odgovarajućih kotlova koji su podešeni tako da obezbede maksimalan efekat uz minimalnu potrošnju sirovina. Kotlovi koji rade na biomasu funkcionišu po sistemu dvostrukog sagorevanja energenata - ubacivanjem biomase u peć se podiže temperatura , a ona se kasnije održava gasovima koji nastaju prilikom sagorevanja.
Prednosti & nedostaci:
- velika zastupljenost na tržištu
- brzo i lako zagrevanje
- skupa nabavka/ brz transport
- energetska efikasnost
- jeftino državanje
autor teksta:
Mladen Budimir d.i.a.
studio@arhitektonika.rs
No comments:
Post a Comment